هر آنچه که درباره سمعک و انواع آن باید بدانیم

لب خوانی/گفتارخوانی
لب خوانی، عمل تشخیص یک پیام بامشاهده لب، زبان، این لینک دهان وحرکات فک فرستنده پیام می باشد.
لب خوانی یک مولفه بنیادین گفتارخوانی می باشد، وگفتارخوانی پروسه ای است که گفتار مرئی
وعوامل غیرگفتاری که مربوط به شناسایی پیام گفته شده تلقی می شوند، راترکیب می کند.
گفتارخوانی ممکن است علاوه برلب خوانی شامل توجه به حالت چهره، حرکات بدن وحالت دست
فرستنده پیام نیز باشد. گفتارخوانی با کمک نشانه های بافتی، محیطی وموقعیتی نیزمی باشد.
درحالیکه افراد با آسیب شنوایی ازاستفاده ازهمه نشانه های شناسایی پیام موجود سود می برند، اما با
افزایش کم شنوایی، این افراد تنها به وابستگی به لب خوانی متمایل می شوند. لب خوانی و
گفتارخوانی اساس سیستم ارتباط بینایی که اکثرافراد با آسیب شنوایی به آن متکی هستند راتشکیل می
دهند. پروسه ارتباط بینایی توسط فرستنده (گوینده)، گیرنده (شنونده)، پیام وعوامل موقعیتی یا محیطی
تحت تاثیرقرار می گیرد.
عوامل مربوط به گوینده پیام شامل مشخصات صورت (مثل وجود مو روی صورت، شکل دهان
منحصربه فرد وحرکات زبان)، حالت چهره، آشنایی با شنونده، سرعت گفتار وسایر رفتارها وویژگی
ها (مثل لهجه وزبان)، می باشد. احتمال به خطرافتادن ارتباط بینایی موفق درگوینده ای که نمی تواند
ارتباط چشمی اش رابا شنونده حفظ کند، درحال جویدن غذا صحبت می کند ودهانش رابا دستانش یا
با شی دیگری می پوشاند، وجود دارد.
عوامل مربوط به گیرنده پیام شامل حدت بینایی، مهارت های ادراک بینایی، باقیمانده شنوایی با
سمعک یابدون سمعک، مهارت های ارتباط بینایی، توجه به وظیفه ارتباطی وآشنایی با خصوصیات
فردی گوینده مثل مهارت های زبانی وشیوه صحبت کردن او، می باشد. جرات ورزی شنونده در
"مدیریت صحنه" موقعیت ارتباطی، برای بهینه ساختن فرصت دست یابی به ارتباط موفق (مثل به
حداقل رساندن نویز مداخله کننده، اجتناب ازنگاه خیره) نیزاز عوامل تاثیرگذار می باشد.
عوامل مربوط به پیام شامل پیچیدگی های زبانی وحشومی باشد. لب خوانی وگفتارخوانی برای پیام
های ساده راحت تراست. فهمیدن پیام های کوتاه ترنسبت به پیام های طولانی تر که تمایل به کاهش
ازطریق اثرات هم تولیدی دارند، آسان تراست. هم آوایی یا سردرگمی دربین کلمات مشابه بینایی
(مثل pan، man، ban) ممکن است درتشخیص کلمات جدا ازهم مشکل ایجاد کند. تشخیص پیام
های با محتوای قابل پیش بینی (مثل دستورالعمل هایی درمورد چگونگی رانندگی کردن، رشد
سبزیجات، نقاشی یک اتاق) نسبت به پیام های دارای راهنمایی های اندک یاعدم راهنمایی های زمینه
ای (مثل نام افراد ومکان ها، شماره تلفن وآدرس) راحت تراست.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

لب خوانی/گفتارخوانی
لب خوانی، عمل تشخیص یک پیام بامشاهده لب، زبان، این لینک دهان وحرکات فک فرستنده پیام می باشد.
لب خوانی یک مولفه بنیادین گفتارخوانی می باشد، وگفتارخوانی پروسه ای است که گفتار مرئی
وعوامل غیرگفتاری که مربوط به شناسایی پیام گفته شده تلقی می شوند، راترکیب می کند.
گفتارخوانی ممکن است علاوه برلب خوانی شامل توجه به حالت چهره، حرکات بدن وحالت دست
فرستنده پیام نیز باشد. گفتارخوانی با کمک نشانه های بافتی، محیطی وموقعیتی نیزمی باشد.
درحالیکه افراد با آسیب شنوایی ازاستفاده ازهمه نشانه های شناسایی پیام موجود سود می برند، اما با
افزایش کم شنوایی، این افراد تنها به وابستگی به لب خوانی متمایل می شوند. لب خوانی و
گفتارخوانی اساس سیستم ارتباط بینایی که اکثرافراد با آسیب شنوایی به آن متکی هستند راتشکیل می
دهند. پروسه ارتباط بینایی توسط فرستنده (گوینده)، گیرنده (شنونده)، پیام وعوامل موقعیتی یا محیطی
تحت تاثیرقرار می گیرد.
عوامل مربوط به گوینده پیام شامل مشخصات صورت (مثل وجود مو روی صورت، شکل دهان
منحصربه فرد وحرکات زبان)، حالت چهره، آشنایی با شنونده، سرعت گفتار وسایر رفتارها وویژگی
ها (مثل لهجه وزبان)، می باشد. احتمال به خطرافتادن ارتباط بینایی موفق درگوینده ای که نمی تواند
ارتباط چشمی اش رابا شنونده حفظ کند، درحال جویدن غذا صحبت می کند ودهانش رابا دستانش یا
با شی دیگری می پوشاند، وجود دارد.
عوامل مربوط به گیرنده پیام شامل حدت بینایی، مهارت های ادراک بینایی، باقیمانده شنوایی با
سمعک یابدون سمعک، مهارت های ارتباط بینایی، توجه به وظیفه ارتباطی وآشنایی با خصوصیات
فردی گوینده مثل مهارت های زبانی وشیوه صحبت کردن او، می باشد. جرات ورزی شنونده در
"مدیریت صحنه" موقعیت ارتباطی، برای بهینه ساختن فرصت دست یابی به ارتباط موفق (مثل به
حداقل رساندن نویز مداخله کننده، اجتناب ازنگاه خیره) نیزاز عوامل تاثیرگذار می باشد.
عوامل مربوط به پیام شامل پیچیدگی های زبانی وحشومی باشد. لب خوانی وگفتارخوانی برای پیام
های ساده راحت تراست. فهمیدن پیام های کوتاه ترنسبت به پیام های طولانی تر که تمایل به کاهش
ازطریق اثرات هم تولیدی دارند، آسان تراست. هم آوایی یا سردرگمی دربین کلمات مشابه بینایی
(مثل pan، man، ban) ممکن است درتشخیص کلمات جدا ازهم مشکل ایجاد کند. تشخیص پیام
های با محتوای قابل پیش بینی (مثل دستورالعمل هایی درمورد چگونگی رانندگی کردن، رشد
سبزیجات، نقاشی یک اتاق) نسبت به پیام های دارای راهنمایی های اندک یاعدم راهنمایی های زمینه
ای (مثل نام افراد ومکان ها، شماره تلفن وآدرس) راحت تراست.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/